الکترومیوگرافی چیست؟

الکترومیوگرافی چیست؟ بیایید در مورد الکترومیوگرافی صحبت کنیم: بسیاری از افراد با رسیدن به سن خاصی دچار اختلالات حرکتی می شوند. آنها قادر به گرفتن اشیا نیستند، دیگر نمی توانند به درستی راه بروند، یا در انجام حرکات عادی روزمره مشکل دارند.

بسیاری از افرادی که نوع خاصی از حرکت را با فرکانس خاصی انجام می دهند (مثلاً پیانیست ها)، ممکن است حتی اختلالات بسیار دردناکی را در مفاصل مورد استفاده برای اجرای آن حرکت تجربه کنند.

بسیاری از افراد نمی توانند درک کنند که چه اتفاقی برای بدنشان می افتد، اما درد، ناراحتی، گزگز و ناتوانی در انجام برخی حرکات را تجربه می کنند.

همه این افراد و همچنین کسانی که دچار تروما یا جراحت شده اند باید آزمایش خاصی را انجام دهند تا عملکرد قسمت های آسیب دیده بررسی شود، این آزمایش الکترومیوگرافی نام دارد، حال ببینیم الکترومیوگرافی چیست.

برای انجام آزمایش نوار عصب و عضله در تهران دکتر شبنم رفیع زاده، یکی از بهترین متخصص مغز و اعصاب است که می توانید برای رزرو نوبت با ما در تماس باشید.

EMG چیست؟

الکترومیوگرافی یک آزمایش تشخیصی است که برای ارزیابی عملکرد اعصاب و ماهیچه ها استفاده می شود، مثلا تشخیص وجود نوروپاتی یا میوپاتی.

بنابراین این یک تست عملکردی است، یعنی عملکرد عضلات یا اعصاب مورد آزمایش را بررسی می کند.

این عملکرد را می توان با استفاده از الکترومیوگرافی سوزنی تشخیص داد، یعنی با استفاده از سوزن های نازک با طول های مختلف بسته به عضله مورد ارزیابی، که برای ثبت فعالیت آن به عضله وارد می شود.

سپس آزمایش سرعت هدایت یا الکترونوروگرافی (ENG) که برای ارزیابی ظرفیت هدایت اطلاعاتی اعصاب با استفاده از محرک های الکتریکی که با الکترودهایی که روی پوست قرار می گیرند و در برخی موارد به صورت زیر جلدی با سوزن های کوچک اعمال می گردد، انجام می شود.

این تست ها با سی تی اسکن و اسکن اولتراسوند، تست های مورفولوژیکی هستند متفاوت است.

بنابراین، در اصل، الکترومیوگرافی برای ارزیابی عملکرد عضلات و اعصاب، و آشکارا برای برجسته کردن هرگونه مشکل عصبی عمل می کند.

اغلب احساس سوزن سوزن شدن شدید، به خصوص در بازوها، به اشتباه تعبیر می شود و افراد از ترس حمله قلبی فورا به پزشک مراجعه می کند، اما بعد معلوم می شود که می تواند نوعی اختلال عصبی یا عضلانی باشد.

آزمایش الکترومیوگرافی چه زمانی باید انجام شود؟

الکترومیوگرافی زمانی تجویز می شود که شرایطی وجود داشته باشد که ممکن است فرد را به آسیب عصبی یا محیطی مشکوک کند، یا به دنبال تروما یا آسیب به منظور ارزیابی وضعیت بیمار باشد.

از جمله دلایل اصلی نیاز پزشک به چنین آزمایشی می توان به گزگز شدید و مداوم، بی حسی، ضعف عضلانی، فلج عضلانی، درد، اسپاسم عضلانی اشاره کرد.

بنابراین برای تشخیص آسیب شناسی های مختلف، که برخی از آنها را می توان به طور کامل برطرف و ناتوان کننده نیستندو برخی دیگر که هنوز می توانند مؤثر واقع شوند، مفید است.

این موارد شامل سندرم های تونل کارپ، سندرم های شیار اولنار، سندرم های تونل راسال هستند. همچنین پلی نوروپاتی ها، رادیوکولوپاتی ها، اسکلروز جانبی آمنیوتروفیک (ALS)، بیماری های عضلانی مانند میوپاتی ها یا میوزیت، میاستنی گراویس، پلکسوپاتی ها، سندرم گویون را شامل می شود.

عضله های عصبی و عضلانی مختلفی وجود دارد، بیماری هایی که می توانند حتی به شدت بر حرکت و در نتیجه انجام عادی اعمال روزمره تأثیر بگذارند و فرد مبتلا را ناتوان یا کم ناتوان کنند.

حتی در مورد تروما و صدمات، ماهیچه ها و اعصاب می توانند آسیب ببینند، اما به لطف الکترومیوگرافی می توان میزان آسیب را بررسی کرد و فرضیه درمانی را برای بهبودی نسبی یا کلی ارائه داد.

الکترومیوگرافی سوزنی یک آزمایش با تهاجمی متوسط ​​است و همه نمی توانند آن را انجام دهند.

هیچ مطالعه ای وجود ندارد که نشان دهد عملکرد پیس میکر در طول آزمایش سرعت هدایت تغییر می کند، اما باید به صورت موردی ارزیابی شود.

بیماران در معرض خطر خونریزی، به عنوان مثال کسانی که از هموفیلی رنج می برند، باید پس از ارزیابی دقیق تحت آزمایش قرار گیرند.

خونریزی خفیف و کبودی بعد از آزمایش طبیعی است.

وضعیت بیماران مبتلا به لنف ادم و محرک های مغزی نیز بایدارزیابی شود.

هیچ گونه منع مصرفی برای انجام آزمایش در دوران بارداری وجود ندارد، اما باید به پزشک اطلاع داده شود.

چگونه برای آزمایش الکترومیوگرافی آماده شویم؟

برای انجام آزمایش بهتر است حداقل یک یا دو روز قبل از کرم یا روغن روی بدن استفاده نکنید، داشتن لاک ناخن یا ناخن های مصنوعی مشکلی ندارند.

همراه داشتن برگه آزمایش های قبلی همیشه یک قانون خوب و موثر است.

این آزمایش به خودی خود دردناک نیست، با این حال بستگی به حساسیت درد هر فرد نیز دارد.

اگر قرار است آزمایش کامل انجام شود، باید به سوزن ها و شوک های الکتریکی کوچک عادت کرد.

الکترومیگرافی و نوار عصب عضله

الکترومیوگرافی آزمایشی برای ارزیابی عملکرد اعصاب و عضلات است که در تشخیص و ارزیابی انواع آسیب شناسی عصبی عضلانی و فشرده سازی اعصاب محیطی مفید است.

فقدان قدرت یا حساسیت در انگشتان دست و پا، درد و سوزن سوزن شدن که توضیح آن دشوار است: در همه این موارد، الکترومیوگرافی، یک معاینه نوروفیزیولوژیک ابزاری که نقشی بی بدیل در مطالعه بیماری های عصبی عضلانی ایفا می کند، کمک ارزشمندی می کند.

این آزمایش به ما اجازه می دهد تا عملکرد ماهیچه ها و اعصاب را ارزیابی کنیم و وجود شرایط رنج آور را آشکار کنیم، به عنوان مثال، در سندرم تونل کارپال اتفاق می افتد، که در بین کسانی که فعالیت های دستی انجام می دهند، مانند خیاطان یا خانم های خانه دار، نوازندگان یا موسیقیدانان بسیار رایج است.

کاربردالکترومیوگرافی (EMG) چیست؟

معاینه شامل دو بخش الکترونوروگرافی و الکترومیوگرافی است.

آزمایش غیر تهاجمی است که توسط پزشک یا تکنسین نوروفیزیوپاتولوژی انجام می‌شود و در آن، پس از قرار دادن الکترودهای ضبط بر روی پوست فرد، تحریک الکتریکی در طول مسیر اعصاب انجام می‌شود و پاسخ‌هایی را برمی‌انگیزد که به عنوان مثال اجازه می‌دهد که سرعت هدایت فیبرهای عصبی حرکتی و حساس مورد مطالعه قرار گیرد.

این آزمایش به طور انحصاری توسط پزشک انجام می شود که با استفاده از الکترودهای سوزنی یکبار مصرف، فعالیت الکتریکی ایجاد شده در عضله را چه در حالت استراحت و چه در حین انقباض عضلانی ارزیابی می کند.

در چه مواردی الکترومیوگرافی توصیه می شود؟

تکنیک های الکترومیوگرافی در مطالعه آسیب شناسی عصبی عضلانی شامل موارد زیر مفید است:

اندام فوقانی و تحتانی

سر

گردن

تنه

ناحیه تناسلی ادراری (به عنوان مثال در موارد بی اختیاری، اختلالات نعوظ، درد مزمن لگن).

مقالات مفید

عروق مغزی

سندروم تونل تارسال