متخصص مغز و اعصاب برای اختلال خواب

اختلال خواب یک ایراد و اشکال پزشکی است در الگوی فرد. برخی از اختلالات خواب به قدری شدید هستند که در عملکرد طبیعی فیزیکی، ذهنی، اجتماعی و عاطفی اختلال ایجاد کنند.  برای تشخیص اختلال خواب از آزمایشاتی مانند پلی سنوگرافی و اکتی گرافی استفاده میشود.

اختلال خواب

اختلال خواب به طور کلی به اختلالات خواب ، پاراسومنیا ، اختلالات خواب ریتم شبانه روزی شامل زمان خواب و سایر اختلالات از جمله اختلالات ناشی از شرایط پزشکی یا روانی طبقه بندی می شوند.

هنگامی که فردی بدون هیچ دلیل واضحی برای به خواب رفتن و/یا به خواب رفتن تلاش می کند، به آن بی خوابی ، شایع ترین اختلال خواب گفته می شود. سایر موارد عبارتند از آپنه خواب ، نارکولپسی و پرخوابی (خواب آلودگی بیش از حد در زمان های نامناسب)، بیماری خواب (اختلال در چرخه خواب به دلیل عفونت)، در خواب راه رفتن   و وحشت های شبانه .

اختلالات خواب می تواند ناشی از مسائل مختلفی از جمله دندان قروچه ( براکسیسم ) و وحشت شبانه باشد . مدیریت اختلالات خواب که ثانویه به اختلالات روانی، پزشکی یا سوء مصرف مواد هستند، باید بر شرایط زمینه ای تمرکز کند.

اختلالات اولیه خواب هم در کودکان و هم در بزرگسالان شایع است. با این حال، به دلیل ناشناخته بودن بیشتر موارد، در کودکان مبتلا به اختلالات خواب، عدم آگاهی قابل توجهی وجود دارد.

چندین عامل رایج که در شروع اختلال خواب دخیل هستند عبارتند از افزایش مصرف دارو، تغییرات مرتبط با سن در ریتم شبانه روزی، تغییرات محیطی، تغییرات سبک زندگی، مشکلات فیزیولوژیکی از پیش تشخیص داده شده، یا استرس. در میان سالمندان، خطر ابتلا به تنفس اختلال خواب، حرکات دوره ای اندام، سندرم پاهای بی قرار، اختلالات رفتاری خواب REM، بی خوابی و اختلالات ریتم شبانه روزی به ویژه افزایش می یابد.

شرایط اختلال خواب

دندان قروچه ، دندان قروچه یا فشردن غیر ارادی دندان ها هنگام خواب

کاتترنی ، ناله های شبانه در حین بازدم طولانی مدت

اختلال فاز خواب تاخیری (DSPD)، ناتوانی در بیدار شدن و به خواب رفتن در زمان های قابل قبول اجتماعی، اما مشکلی در حفظ خواب وجود ندارد، اختلال در ریتم شبانه روزی . سایر اختلالات عبارتند از اختلال فاز خواب پیشرفته (ASPD)، اختلال خواب و بیداری غیر 24 ساعته (غیر 24 ساعته) در بینا یا نابینا، و نامنظم ریتم بیداری خواب ، که همگی بسیار کمتر از DSPD هستند، و همچنین اختلال خواب شیفت کاری موقعیتی

بی خوابی خانوادگی کشنده ، یک بیماری پریون بسیار نادر و کشنده است که باعث توقف کامل خواب می شود.

سندرم هیپوپنه ، تنفس غیرطبیعی سطحی یا سرعت تنفس آهسته هنگام خواب

پرخوابی ایدیوپاتیک ، یک علت اولیه و عصبی خواب طولانی، که شباهت های زیادی با نارکولپسی دارد.

اختلال بی خوابی (بی خوابی اولیه)، مشکل مزمن در به خواب رفتن و/یا حفظ خواب زمانی که هیچ دلیل دیگری برای این علائم یافت نشد. بی خوابی همچنین می تواند همراه یا ثانویه با سایر اختلالات باشد.

سندرم کلاین-لوین ، یک اختلال نادر که با پرخوابی اپیزودیک مداوم و تغییرات شناختی یا خلقی مشخص می شود.

نارکولپسی که با خواب آلودگی بیش از حد در طول روز (EDS) و به اصطلاح “حملات خواب” مشخص می شود، تمایلات نسبتاً ناگهانی و غیرقابل مقاومت به خواب، که ممکن است با تعهدات شغلی و اجتماعی تداخل داشته باشد. حدود 70 درصد از مبتلایان به نارکولپسی نیز دچار کاتاپلکسی هستند ، ضعف ناگهانی در عضلات حرکتی که می‌تواند منجر به فرو ریختن روی زمین و حفظ آگاهی کامل شود.

وحشت شبانه ، Pavor nocturnus ، اختلال وحشت خواب، بیداری ناگهانی از خواب همراه با رفتاری سازگار با وحشت

شب ادراری ، نیاز مکرر به بیدار شدن و ادرار کردن در شب. با شب ادراری یا شب ادراری تفاوت دارد که در آن فرد از خواب بیدار نمی شود، اما با این حال مثانه خالی می شود.

پاراسومنیا ، رویدادهای مخرب مرتبط با خواب که شامل اعمال نامناسب در طول خواب است، به عنوان مثال راه رفتن در خواب، وحشت شبانه و کاتترنی.

حرکات دوره‌ای اندام در خواب (PLMS)، حرکت غیرارادی ناگهانی دست‌ها و/یا پاها در خواب. در غیاب سایر اختلالات خواب، PLMS ممکن است باعث اختلال در خواب و اختلال در کیفیت خواب شود که منجر به اختلال حرکت دوره ای اندام (PLMD) می شود.

سایر حرکات اندام در خواب، از جمله تکان های هیپنیکی و میوکلونوس شبانه .

اختلال رفتار خواب با حرکات سریع چشم (RBD)، نمایش رویاهای خشن یا نمایشی در هنگام خواب REM، گاهی اوقات آسیب رساندن به شریک یا خود در رختخواب (اختلال خواب REM یا RSD)

سندرم پاهای بی قرار (RLS)، یک میل مقاومت ناپذیر برای حرکت دادن پاها.

اختلال خواب شیفت کاری (SWSD)، یک اختلال خواب با ریتم شبانه روزی موقعیتی . ( جت لگ قبلاً به عنوان یک اختلال خواب ریتم شبانه روزی موقعیتی گنجانده شده بود، اما در DSM-5 دیده نمی شود.

آپنه خواب ، آپنه انسدادی خواب ، انسداد راه هوایی در طول خواب، باعث کمبود خواب عمیق کافی، اغلب با خروپف می شود. سایر اشکال آپنه خواب کمتر رایج هستند. [13] آپنه انسدادی خواب (OSA) یک اختلال پزشکی است که در اثر فروپاشی مکرر راه هوایی فوقانی (پشت گلو) در طول خواب ایجاد می‌شود. برای اهداف مطالعات خواب، دوره های فروپاشی کامل راه هوایی فوقانی برای حداقل ده ثانیه آپنه نامیده می شود.

فلج خواب ، که با فلج موقت بدن کمی قبل یا بعد از خواب مشخص می شود. فلج خواب ممکن است با توهمات بینایی ، شنوایی یا لامسه همراه باشد .

انواع اختلال خواب

Dyssomnias – دسته وسیعی از اختلال خواب که با پرخوابی یا بی خوابی مشخص می شود . سه زیرمجموعه اصلی عبارتند از: درونی (یعنی ناشی از درون بدن)، بیرونی (ثانویه به شرایط محیطی یا شرایط مختلف پاتولوژیک)، و اختلالات ریتم شبانه روزی.

بی خوابی : بی خوابی ممکن است اولیه باشد یا ممکن است همراه یا ثانویه با اختلال دیگری مانند اختلال خلقی (به عنوان مثال، استرس عاطفی، اضطراب، افسردگی) یا وضعیت سلامت زمینه ای (به عنوان مثال، آسم، دیابت، بیماری قلبی، بارداری) باشد. یا شرایط عصبی).

پرخوابی اولیه : پرخوابی با منشاء مرکزی یا مغزی

نارکولپسی : یک اختلال عصبی مزمن (یا اختلال خواب)، که به دلیل ناتوانی مغز در کنترل خواب و بیداری ایجاد می شود.

پرخوابی ایدیوپاتیک : یک بیماری عصبی مزمن شبیه به نارکولپسی است که در آن میزان خستگی و خواب در طول روز افزایش می یابد. بیمارانی که پرخوابی ایدیوپاتیک دارند، نمی توانند خواب مناسبی برای یک روز فعالیت منظم داشته باشند. این مانع از عملکرد خوب بیماران می شود و بیماران باید تا آخر عمر با این موضوع کنار بیایند.

پرخوابی مکرر، از جمله سندرم کلاین-لوین
پرخوابی پس از ضربه
پرخوابی مرتبط با قاعدگی
تنفس اختلال خواب (SDB)، از جمله (غیر جامع):
انواع مختلفی از آپنه خواب

خرناس
سندرم مقاومت راه هوایی فوقانی
سندرم پای بی قرار
اختلال حرکت دوره ای اندام
اختلالات ریتم شبانه روزی خواب
اختلال فاز خواب تاخیری
اختلال فاز خواب پیشرفته

اختلال خواب و بیداری غیر 24 ساعته
پاراسومنیا – دسته ای از اختلالات خواب است که شامل حرکات، رفتارها، احساسات، ادراکات و رویاهای غیر طبیعی و غیر طبیعی در ارتباط با خواب است.
شب ادراری یا شب ادراری در خواب
دندان قروچه ( دندان قروچه )
کاتترنی – ناله شبانه

سندرم انفجار سر – بیدار شدن در شب با شنیدن صداهای بلند.
ترس از خواب (یا Pavor nocturnus) – با برانگیختگی ناگهانی از خواب عمیق همراه با فریاد یا گریه همراه با برخی تظاهرات رفتاری ترس شدید مشخص می شود. [20]
اختلال رفتاری خواب REM
راه رفتن در خواب (یا خواب آلودگی)
صحبت کردن در خواب (یا خواب گویی)
رابطه جنسی در خواب (یا خواب جنسی)
شرایط پزشکی یا روانپزشکی که ممکن است باعث اختلالات خواب شود

سندرم حذف 22q11.2
اعتیاد به الکل
اختلالات خلقی
افسردگی
اختلال اضطرابی
اختلال کابوس

وحشت
اختلال تجزیه هویت
روان پریشی (مانند اسکیزوفرنی )
بیماری خواب – یک بیماری انگلی که می تواند توسط مگس تسه تسه منتقل شود .

علل اختلال خواب

یک بررسی سیستماتیک نشان داد که تجارب آسیب‌زا در دوران کودکی (مانند درگیری‌های خانوادگی یا آسیب‌های جنسی) به طور قابل‌توجهی خطر ابتلا به تعدادی از اختلال خواب را در بزرگسالی افزایش می‌دهد، از جمله آپنه خواب ، نارکولپسی ، و بی‌خوابی،

علاوه بر این، یک خلاصه مبتنی بر شواهد نشان می دهد که اختلال رفتاری خواب REM ایدیوپاتیک (iRBD) ممکن است یک جزء ارثی داشته باشد. در مجموع 632 شرکت‌کننده، نیمی با iRBD و نیمی بدون، پرسشنامه‌های خودگزارشی را تکمیل کردند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که افراد مبتلا به iRBD نسبت به افراد هم سن و جنس که به این اختلال مبتلا نیستند، احتمال بیشتری دارد که یک خویشاوند درجه یک با اختلال خواب مشابه داشته باشند.

برای درک بیشتر ماهیت ارثی اختلالات خواب باید تحقیقات بیشتری انجام شود.جمعیت مستعد ابتلا به اختلال خواب شامل افرادی است که یک آسیب مغزی تروماتیک (TBI) را تجربه کرده اند .

از آنجا که بسیاری از محققان بر روی این موضوع تمرکز کرده اند، یک بررسی سیستماتیک برای ترکیب یافته های آنها انجام شد. نتایج نشان می دهد که افرادی که TBI را تجربه کرده اند به طور نامتناسبی در معرض خطر ابتلا به نارکولپسی، آپنه انسدادی خواب، خواب آلودگی بیش از حد در طول روز و بی خوابی هستند. یافته های کامل این مطالعه را می توان در جدول زیر مشاهده کرد:

بیماری‌های تخریب‌کننده عصبی اغلب با اختلالات خواب مرتبط هستند، عمدتاً زمانی که با تجمع غیرطبیعی آلفا سینوکلئین مشخص می‌شوند ، مانند آتروفی سیستم چندگانه (MSA)، بیماری پارکینسون (PD) و بیماری بدن لوی (LBD). برای مثال، افرادی که مبتلا به PD تشخیص داده شده اند اغلب انواع مختلفی از نگرانی های خواب را ارائه می کنند، معمولاً در مورد بی خوابی (حدود 70٪ از جمعیت PD ). ، پرخوابی (بیش از 50٪ از جمعیت PD) و اختلال رفتاری خواب REM(RBD) – که ممکن است حدود 40٪ از جمعیت PD را تحت تاثیر قرار دهد و با افزایش علائم حرکتی همراه است.

علاوه بر این، RBD به عنوان یک پیش ساز قوی برای توسعه آینده آن بیماری های عصبی در طی چندین سال قبل برجسته شده است، که به نظر می رسد فرصتی عالی برای بهبود باشد.

اختلالات خواب و بیماری آلزایمر

اختلال خواب نیز در بیماری آلزایمر (AD) مشاهده شده است که حدود 45 درصد از جمعیت آن را تحت تأثیر قرار می دهد. هنگامی که بر اساس گزارش های مراقبین است، این درصد به حدود 70٪ افزایش می یابد. و همچنین در جمعیت PD، بی خوابی و پرخوابی اغلب در بیماران مبتلا به AD شناسایی می شود که با تجمع بتا آمیلوئید ، اختلالات ریتم شبانه روزی خواب (CRSD) و تغییر ملاتونین مرتبط است .

علاوه بر این، تغییرات در معماری خواب در پس از میلاد مشاهده شد. اگرچه به نظر می رسد معماری خواب به طور طبیعی با افزایش سن تغییر می کند، به نظر می رسد توسعه آن در بیماران AD تشدید می شود. SWS به طور بالقوه کاهش می یابد (و گاهی اوقات وجود ندارد)، دوک ها و مدت زمان صرف شده در خواب REM نیز کاهش می یابد، در حالی که تأخیر آن افزایش می یابد. شروع کم خوابی در پس از میلاد با توهم مرتبط با رویا، افزایش بیقراری، سرگردانی و بی قراری مرتبط است که به نظر می رسد مربوط به غروب خورشید باشد.

اختلال خواب و بیماری های روانشناسی

در افراد مبتلا به بیماری های روانپزشکی، اختلالات خواب ممکن است شامل انواع علائم بالینی باشد، از جمله اما نه محدود به: خواب آلودگی بیش از حد در طول روز، مشکل در به خواب رفتن، مشکل در خواب ماندن، کابوس، صحبت کردن در خواب، راه رفتن در خواب و کیفیت پایین خواب.

اختلالات خواب – بی خوابی، پرخوابی و اختلال در مرحله خواب تاخیری – در بیماری های روانی شدید مانند اختلالات روان پریشی کاملاً شایع است. در مبتلایان به اسکیزوفرنی ، اختلالات خواب به نقص های شناختی در یادگیری و حافظه کمک می کند. اختلالات خواب اغلب قبل از شروع روان پریشی رخ می دهد.

کم خوابی همچنین می تواند باعث توهم، هذیان و افسردگی شود. یک مطالعه در سال 2019 سه اختلال خواب ذکر شده در بالا در اختلالات طیف اسکیزوفرنی (SCZ) و اختلالات دوقطبی (BP) را در 617 فرد SCZ، 440 فرد BP و 173 فرد سالم (HC) بررسی کرد. اختلالات خواب با استفاده از پرسشنامه علائم افسردگی – مقیاس درجه بندی شده توسط پزشک (IDS-C) شناسایی شد.

نتایج نشان داد که حداقل یک نوع اختلال خواب در 78٪ از جمعیت SCZ، در 69٪ افراد مبتلا به BD و در 39٪ از افراد سالم گزارش شده است. گروه SCZ بیشترین تعداد اختلالات خواب را در مقایسه با گروه های BD و HC گزارش کردند. به طور خاص، پرخوابی در بین افراد مبتلا به SCZ شایع تر بود و اختلال فاز خواب تاخیری در گروه SCZ در مقایسه با گروه BD سه برابر شایع تر بود. بی خوابی شایع ترین اختلال خواب گزارش شده در هر سه گروه بود.

اختلال خواب و اختلال دوقطبی

یکی از علائم رفتاری اصلی اختلال دوقطبی خواب غیر طبیعی است. مطالعات نشان داده اند که 23 تا 78 درصد از افراد مبتلا به اختلالات دوقطبی به طور مداوم علائم خواب بیش از حد یا پرخوابی را گزارش می کنند. پاتوژنز اختلال دوقطبی، از جمله خطر بیشتر افکار خودکشی، احتمالاً می‌تواند با تغییرات ریتم شبانه‌روزی مرتبط باشد، و اختلالات خواب پیش‌بینی‌کننده خوبی برای نوسانات خلقی هستند.

شایع ترین علامت مرتبط با خواب اختلال دوقطبی، بی خوابی است، علاوه بر پرخوابی، کابوس، کیفیت خواب ضعیف، OSA، خواب آلودگی شدید در طول روز، و غیره علاوه بر این، مدل‌های حیوانی نشان داده‌اند که بدهی خواب می‌تواند باعث ایجاد اپیزودهای شیدایی دوقطبی در موش‌های آزمایشگاهی شود، اما این مدل‌ها هنوز در پتانسیل خود برای توضیح بیماری دوقطبی در انسان با همه علائم چندوجهی آن، از جمله موارد مربوط به اختلالات خواب، محدود هستند.

اختلال خواب و افسردگی

اختلالات خواب (بی خوابی یا پرخوابی) یک معیار تشخیصی ضروری نیست – بلکه یکی از شایع ترین علائم افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی (MDD) است. در میان افراد مبتلا به MDD، بی خوابی و پرخوابی به ترتیب 88% و 27% شیوع دارند، در حالی که افراد مبتلا به بی خوابی سه برابر خطر ابتلا به MDD را دارند.

خلق و خوی افسرده و کارایی خواب به شدت با هم متفاوت هستند، و در حالی که مشکلات تنظیم خواب ممکن است قبل از دوره های افسردگی باشد، چنین دوره های افسردگی ممکن است باعث کم خوابی نیز شود. خستگی، و همچنین اختلالات خواب مانند خواب آلودگی نامنظم و بیش از حد، با علائم افسردگی مرتبط است. تحقیقات اخیر حتی به مشکلات خواب و خستگی به عنوان نیروهای محرکه بالقوه پل زدن علائم MDD به علائم اختلال اضطراب فراگیر اشاره کرده است.

درمان اختلالات خواب

درمان اختلالات خواب به طور کلی به چهار دسته تقسیم می شود:
درمان رفتاری و روان درمانی
توانبخشی و مدیریت
دارو
سایر درمان های جسمی

هیچ یک از این رویکردهای کلی برای همه بیماران مبتلا به اختلالات خواب کافی نیست. در عوض، انتخاب یک درمان خاص به تشخیص، سابقه پزشکی و روانپزشکی و ترجیحات بیمار و همچنین تخصص پزشک معالج بستگی دارد. اغلب، رویکردهای رفتاری/روان درمانی و دارویی ممکن است سازگار باشند، و می توانند به طور موثر برای به حداکثر رساندن مزایای درمانی ترکیب شوند.

مدیریت اختلالات خواب که ثانویه به اختلالات روانی، پزشکی یا سوء مصرف مواد هستند، باید بر شرایط زمینه ای تمرکز کند. داروها و درمان‌های جسمی ممکن است سریع‌ترین تسکین علامتی را از برخی اختلالات، مانند نارکولپسی، که بهترین درمان آن با داروهای تجویزی مانند مودافینیل است، فراهم کند . برخی دیگر، مانند بی خوابی مزمن و اولیه، ممکن است برای مداخلات رفتاری سازگارتر باشند – با نتایج بادوام تر.

اختلالات خواب مزمن در دوران کودکی که حدود 70 درصد از کودکان مبتلا به اختلالات رشدی یا روانی را تحت تاثیر قرار می دهد، کمتر گزارش شده و تحت درمان قرار نمی گیرند. اختلال در مرحله خواب نیز در میان نوجوانان رایج است که برنامه مدرسه آنها اغلب با ریتم طبیعی شبانه روزی آنها ناسازگار است. درمان موثر با تشخیص دقیق با استفاده از یادداشت های خواب و شاید مطالعات خواب آغاز می شود. اصلاحات در بهداشت خواب ممکن است مشکل را حل کند، اما درمان پزشکی اغلب ضروری است.

تجهیزات ویژه ممکن است برای درمان چندین اختلال مانند آپنه انسدادی، اختلالات ریتم شبانه روزی و دندان قروچه مورد نیاز باشد. در موارد شدید، ممکن است لازم باشد افراد زندگی با این اختلال را بپذیرند، هرچند به خوبی مدیریت شده باشد.
برخی از اختلالات خواب متابولیسم گلوکز را به خطر می اندازند.

درمان آلرژی

هیستامین در بیداری مغز نقش دارد. یک واکنش آلرژیک بیش از حد هیستامین تولید می کند که باعث بیداری و مهار خواب می شود.مشکلات خواب در افراد مبتلا به رینیت آلرژیک رایج است . مطالعه ای از NIH نشان داد که خواب به طور چشمگیری توسط علائم آلرژیک مختل می شود و درجه اختلال با شدت آن علائم مرتبط است. همچنین نشان داده شده است که درمان آلرژی به آپنه خواب کمک می کند.

طب سوزنی

بررسی شواهد در سال 2012 به این نتیجه رسید که تحقیقات کنونی به اندازه کافی دقیق نیستند تا توصیه هایی در مورد استفاده از طب سوزنی برای بی خوابی ارائه دهند . نتایج تلفیقی از دو کارآزمایی در مورد طب سوزنی احتمال متوسطی را نشان داد که ممکن است کیفیت خواب برای افراد مبتلا به بی خوابی بهبود یابد. این شکل از درمان اختلالات خواب به طور کلی در بزرگسالان به جای کودکان مورد مطالعه قرار می گیرد. تحقیقات بیشتری برای بررسی اثرات طب سوزنی بر اختلالات خواب در کودکان مورد نیاز است.

هیبنوتیزم

بی خوابی حاد و مزمن اغلب به رویکردهای آرام سازی و هیپنوتیزم درمانی، همراه با دستورالعمل های بهداشت خواب پاسخ می دهد.” هیپنوتیزم درمانی همچنین به کابوس ها و ترس های خواب کمک کرده است. چندین گزارش از استفاده موفقیت آمیز از هیپنوتیزم درمانی برای پاراسومنیا به ویژه برای تکان دادن سر و بدن، شب ادراری و راه رفتن در خواب وجود دارد.

هیپنوتیزم درمانی در درمان اختلالات خواب هم در بزرگسالان و هم در کودکان مورد مطالعه قرار گرفته است.

موزیک درمانی

اگرچه باید تحقیقات بیشتری برای افزایش قابلیت اطمینان این روش درمانی انجام شود، تحقیقات نشان می دهد که موسیقی درمانی می تواند کیفیت خواب را در اختلالات خواب حاد و مزمن بهبود بخشد. در یک مطالعه خاص، شرکت کنندگان (18 سال یا بالاتر) که اختلالات خواب حاد یا مزمن را تجربه کرده بودند، در یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده قرار گرفتند و کارایی خواب آنها به شکل کلی زمان خواب مشاهده شد.

به منظور ارزیابی کیفیت خواب، محققان از معیارهای ذهنی (یعنی پرسشنامه ) و معیارهای عینی (یعنی پلی سومنوگرافی) استفاده کردند.). نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که موسیقی درمانی کیفیت خواب را در افراد مبتلا به اختلالات خواب حاد یا مزمن بهبود می‌بخشد، البته فقط زمانی که به صورت ذهنی آزمایش شود. اگرچه این نتایج کاملاً قطعی نیستند و باید تحقیقات بیشتری انجام شود، اما همچنان شواهدی را ارائه می دهد که موسیقی درمانی می تواند یک درمان موثر برای اختلالات خواب باشد.

در مطالعه دیگری که به طور خاص به دنبال کمک به افراد مبتلا به بی خوابی بود، نتایج مشابهی مشاهده شد. شرکت‌کنندگانی که به موسیقی گوش می‌دادند کیفیت خواب بهتری نسبت به افرادی که موسیقی گوش نمی‌دادند، تجربه کردند. گوش دادن به آهنگ آهسته‌تر قبل از خواب می‌تواند به کاهش ضربان قلب کمک کند و انتقال به خواب را آسان‌تر کند.

مطالعات نشان داده اند که موسیقی به ایجاد حالت آرامش کمک می کند که ساعت درونی فرد را به سمت چرخه خواب تغییر می دهد. گفته می شود که این امر بر کودکان و بزرگسالان مبتلا به موارد مختلف اختلالات خواب تأثیر می گذارد. موسیقی قبل از خواب زمانی که مغز به آن شرطی شود بسیار مؤثر است و به رسیدن به خواب بسیار سریعتر کمک می کند.

ملاتونین

تحقیقات نشان می‌دهد که ملاتونین برای کمک به سریع‌تر به خواب رفتن افراد (کاهش تأخیر خواب )، ماندن طولانی‌تر در خواب و تجربه بهبود کیفیت خواب مفید است. برای آزمایش این موضوع، مطالعه‌ای انجام شد که آزمودنی‌هایی را که ملاتونین مصرف کرده بودند با افراد مبتلا به اختلالات اولیه خواب که دارونما مصرف کرده بودند، مقایسه کرد.

محققان تأخیر شروع خواب، کل دقایق خواب و کیفیت کلی خواب را در گروه ملاتونین و دارونما ارزیابی کردند تا تفاوت ها را یادداشت کنند. در پایان، محققان دریافتند که ملاتونین تأخیر شروع خواب را کاهش می‌دهد و زمان کل خواب را افزایش می‌دهد. اما تأثیر ناچیز و غیرقابل‌قطعی بر کیفیت خواب در مقایسه با گروه دارونما داشت.

داروی خواب

با توجه به افزایش سریع دانش و درک خواب در قرن بیستم، از جمله کشف خواب REM در دهه 1950 و اختلالات ریتم شبانه روزی در دهه 70 و 80، اهمیت پزشکی خواب شناخته شد. در دهه 1970 در ایالات متحده، کلینیک‌ها و آزمایشگاه‌هایی که به مطالعه اختلالات خواب و خواب اختصاص داشتند، تأسیس شدند و نیاز به استانداردهایی پدید آمد. جامعه پزشکی شروع به توجه بیشتر به اختلالات اولیه خواب، مانند آپنه خواب، و همچنین نقش و کیفیت خواب در شرایط دیگر کرد.

متخصصان طب خواب در ابتدا توسط هیئت پزشکی خواب آمریکا تایید شده بودند و همچنان ادامه دارند . کسانی که در آزمون تخصصی پزشکی خواب گذرانده بودند، عنوان “دیپلمات ABSM ” را دریافت کردند . طب خواب اکنون یک تخصص فرعی شناخته شده در پزشکی داخلی ، پزشکی خانواده ، اطفال ، گوش و حلق و بینی ، روانپزشکی و مغز و اعصاب در ایالات متحده است.

شایستگی در پزشکی خواب نیازمند درک بی شماری از اختلالات بسیار متنوع است. بسیاری از آنها با علائم مشابهی مانند خواب آلودگی بیش از حد در طول روز، که در غیاب محرومیت از خواب ارادی ، “تقریباً ناگزیر ناشی از یک اختلال خواب قابل شناسایی و قابل درمان است” مانند آپنه خواب، نارکولپسی ، پرخوابی ایدیوپاتیک ، کلین-لوین بروز می کنند.

سندرم ، پرخوابی مرتبط با قاعدگی، بی‌حالی مکرر ایدیوپاتیک ، یا اختلالات ریتم شبانه روزی . [68]یکی دیگر از شکایات رایج بی خوابی است، مجموعه ای از علائم که می تواند دلایل بسیار زیادی، فیزیکی و ذهنی داشته باشد. مدیریت در موقعیت های مختلف بسیار متفاوت است و بدون تشخیص صحیح نمی توان آن را انجام داد.

دندانپزشکی خواب ( براکسیسم ، خروپف و آپنه خواب )، در حالی که به عنوان یکی از 9 تخصص دندانپزشکی شناخته نمی شود، واجد شرایط دریافت گواهی هیئت مدیره توسط هیئت آمریکایی پزشکی خواب دندان (ABDSM) است. دندانپزشکان واجد شرایط با پزشکان خواب در مراکز خواب معتبر همکاری می کنند و می توانند برای درمان یا مدیریت اختلالات تنفسی مرتبط با خواب، درمان با دستگاه دهان و جراحی راه هوایی فوقانی را ارائه دهند.

وضعیت دیپلماتیک حاصل توسط آکادمی پزشکی خواب آمریکا (AASM) به رسمیت شناخته شده است، و این دندانپزشکان در آکادمی پزشکی خواب دندانپزشکی (ایالات متحده آمریکا) سازماندهی شده اند.

کاردرمانی حوزه‌ای از پزشکی است که می‌تواند به تشخیص اختلال خواب نیز بپردازد، زیرا استراحت و خواب در چارچوب تمرین کاردرمانی (OTPF) به‌عنوان شغل روزانه خود فهرست شده است. استراحت و خواب به عنوان ترمیم کننده توصیف می شوند تا از مشارکت در سایر مشاغل کاردرمانی حمایت کنند.

در OTPF، شغل استراحت و خواب به استراحت، آمادگی خواب و مشارکت در خواب تقسیم می‌شود. نشان داده شده است که کاردرمانگران از طریق استفاده از وسایل/تجهیزات کمکی، درمان رفتاری شناختی برای بی خوابی ، فعالیت های درمانی و/یا مداخلات سبک زندگی به بهبود خواب ترمیمی کمک می کنند.

به نظر می رسد در انگلستان، دانش پزشکی خواب و امکانات تشخیص و درمان با تاخیر مواجه است. مراقبت بهداشتی کالج امپریال توجه به سندرم آپنه انسدادی خواب (OSA) و تعداد بسیار کمی از اختلالات خواب را نشان می دهد. برخی از مراکز NHS دارای کلینیک های تخصصی برای داروهای تنفسی و/یا عصبی خواب هستند.